2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
908
Okunma
Islak bir hüzün yapışmış dudağınla,
"Git dedin.."
Bir an önce,
Bitmesini istedin her şeyin..
Aldatma duygusu,
Vicdanına kırık hançerler saplıyordu,
Suikast düzenliyordu sana geçmişin..
Nemli sesin,
Nefretle karışık çığlık oluyordu kulaklarımda;
"Git benden.."
Yankılanıyordu ıslak duvarlarda..
Oysa beni aldatman önemli değildi sen ağlarken,
Ağlıyordun,
Gözyaşların yağmur;
Kaldırımlar ıslanıyordu sırılsıklam,
Kaldırımlar ’kal’ diyordu ilk hecesinden,
Sen ’git’ derken..
Toprak kokusu,
Ayrılığı bastıramıyordu bu küçük kasabada.
Birlikte ıslanmak,
Birlikte yağmurda yürüdüğümüz eski günleri hatırlatıyordu bana,
Hatırlattıkça daha da zorlaştırıyordu
Asla kolayı olmayan ayrılığı.
Gece,
Sensizlik çökmeye meyilliydi göğsüme.
Göğsüm,
Seni kal’dırmaya çalışırken..
Yerden toplamayı denerken bizi,
Avuçlarımdan döküldün sen..
Ansızın çekip gittin benden..
O sahneyi hatırladıkça
Tekrar tekrar "yaşadım",
Oysa ölmüştüm o gece,
Her gece azap çekmek için dirildim..
Ahmet Kastancı
5.0
100% (4)
Cevap Yaz