Duygularımı sana anlatmam çok zor,
Seni sevmek…
Gözlerine baktığımda güneşi görmek,
Gülüşünde hayatı bulmak gibi.
Sesinde huzuru tadabilmek,
Yada senin uzaktaki hayalinle
Tekrar yaşamak eski günleri.
Adını andığımda varlığını düşünüp,
Birden bire sevinivermek gibi..
Evet,seni sevmek…
Yaşadığım her anda seni hissetmek içimde,
Her ihtiyacım olduğunda karşımda görmek.
Özledikçe seni daha da büyütmek içimde.
Hatta senin adına hayaller kurmak..
Senin için kurduğum hayallerimde;
Renkli bahar dallarından yaptım evini,
Yıldızları koparıp odana astım.
Sevdiğin menekşeler arasına yaptım yatağını.
Pencerelerine GÜN IŞIĞIN dan perdeler astım.
Sonra gül bahçelerine sakladım hayallerimi
İşte böyle bir şey seni sevmek!
Buğulu camlara adını yazmak,
Üzüldüğünde dağarı tepeleri yıkmak,
Sevindiğinde bunu özleminle paylaşmak,
Belki de seni sevmek…
Sebebsiz ağlamak.
Durup dururken çığlık atmak.
Boğazına hıçkırığın düğümlendiği an gülümsemek.
Seni sevmek başka bir şey işte!
Anlatamam ki sana seni sevmeyi.
acı çekmek ama hiç şikayet etmemek..
Bekle GÜN IŞIĞIM bekle..
Acıların son bulduğu gün,
İçimde dolup taşan sevginle
O tatlı rüzgarın kucağına atılıp,
Sana geleceğim…
Hıçkırarak ağlayacak yüreğim,
Anılarım mendil olup uzanacak yüreğime.
Sana bir parça sevgi,bir parça umut,
Getireceğim geçmişten.
Ve sana en güzel hediyeyi vereceğim.
Sana avuçlarımda yüreğimi hediye edeceğim
Sana senin olanı hediye edeceğim
(anılar hayatın yıldızlarıdır)