gel zaman
git zaman
bir hüsrana komşu oluyor
bombalanan bir şehrin tozlu nüshasında
evcilik oynayan çocuk gibi bakışlarım...

feryatlar anlam kazanıyor
gece olunca.
ayın güneşi özlemesi gibi
uyandığımda sevda kokan
sabahları özlüyorum...

ve bir martıya selamım dır
senin adın.
ve sen adından daha güzel olan
bir gün kendim olarak sana gelmek istiyorum...

hiç bir şey bitirmiyor beni
sözlerinden başka
kaldırımlarda ayrılık adımları
artık bıktım senden diye başlar tüm tartışmalar
gitme kal diyemeyecek kadar gururlu kalpler.
ama sen yinede gitme...
çünkü ben seni,
uyandığımda sen kokan
sabahları Çok özlüyorum...

önce omuzlarım düşüyor
sonra başım öne eğiliyor
zorba bir utancı yaşar gibi
ağır ağır çekiyorum
yokluğunu.
her duyguyu kiracı havasında yaşıyorum.
ne lazımsa
biraz o oluyorum.

seni geri getiremiyorum ama
ne sensizliğime
ne de aşkıma zulüm etmiyorum...