en fazla ne kadar ağlayabilirsin
ya da
ne kadar dayanabilirsin
her an yeniden tuz basılmış gibi sızlayan yarana...
bir kağıt parçası ağır geliyorsa ellerine
bir resim yetiyorsa tüm bedenini çökertmeye
nasıl tutabilirsin mutluluğu
ellerin tutmuyorken...

denizden biliyorum
burnuma gelen her kokunu.
kalanlarla ardından usulca bakıyorum
her dalgayla ayrı savaş
ve
her rüzgarla bir kez daha alabora oluyorum.

bilmiyorsun elbet
bir köşeden sessizce seni izlediğimi.
ölüm inkar etmek olur aşkımı
ne hayat ne de yaşam
bir tek senden vazgeçmek olur
itiraf ediyorum her nefes alışımda seni
insanlar daima seni çekiyorlar içine
bu yüzdendir işte
baktığım her yüzde
duyduğum her sözde
seni görüyorum...

en fazla ne kadar avlayabilirsin
ya da
ne kadar zulüm edebilirsin
her sabah biraz evvel gitmişsin gibi eşlik ederken yarına...