I

Yağsın iliklerime yağmur yıkasın ruhumu
Yıldırımın aydınlığı aydınlansın kara yüzümü
Kaldırımlar karanlıkta kalsın arsızlığında
Çiğnesin kalabalığın ayakları tükürdüğüm türkülerimi

II

Sabah gecenin gömleğini yırtsın
Kuş çığlığı sevinçleri kaçırsın yarasaları inine
Şerkeş şiirler sarhoş etsin kaçkın düşlerimi
Kalmasın kağıtlarda beyazlıklar
Mavi mürekkep sulasın, kalsın kalem izlerim

III

Kirpiğe takılı kalsın tüm gri bulutlar
Islatsın,yeri, göğü toprağındaki kökü
Aksın mazgallardan aşağı ihanetler
Kirlenmiş bedenler, arınsın her damlasında

IV

Anka kuşlarım kanatlarından vurulunca
Kırılır umutlarım bir de bahar dallarım
O vakit cam kırığı şarkılar saplanır dilime
Lal olur yürek nacar kalır susar...

V

Eski bir gramofondan yayılır keman sesi
Kurşun olur vurur kulağımdan girerken beynimi
Ve sen çıkmayan aklımın köşesinde dirilirsin
Dizlerimi titretirsin adımlarım topal kalır
Ne seni ne adımlarımı atamam zamanın kıyısında

VI

Yağmur sonrası arınsın ruhum
Güneşin yaksın kurutsun (çılgınlığımı) çıplaklığımı
Havada asılı dursun damlalar
Kursun köprüsünü gökkuşağı
Ve biz altından geçelim iki kişilik bir adımla...