’Beni ölene dek seveceğine söz vermiştin, sözünde durdun aşkım!’’

Senden kalan yalnızlığın cepkeni üzerimde
Tutsak ayrımsız her nidana kar yağmış yüreğim


Sen Anadolu kokum
Başımda yazmam, yazmamda oyam
Elimde kınam
Çayda çıram
Çatlak dudağımda ağıtım
Türkü bakışlı deli boran…

Memleket gözlüm…

Süt kalesinin dehlizinde uyuyan büyülü kızın sualinde sen
Gelecek cevabına münasip kıyamete alamet vuslatlar

O toprak yolun karanlığında
Gökyüzüne asılı yıldızların ışıltısında
Dudağımızda şarkımız
Avucumuza kayan yıldızların dileğinde biz varken,
Hangi yazgının karasıyla göçüp gittin seslemeden?

Hüzne musallat günler doğurgan yenilerine
Her düşüm sen
Yitikliğinin nikâhında
Kefen üstümde gelinliğim
Seninle toprağa eremeyen bedenim azapta

Her dolan soluk yakar sinemi
Seni aldılar benden.
Bilirim şikâyet etmezsin
Ben böyle sensizliğin yangınında kavrulurken
Yine dudağında alaycı gülümsemen,
Görüş menzilinde ben...
Son nefesime dek
Üzerimde olacak gözlerin, lâl kesen yalnız dilin
Gölgesiz bedenin semahımda
Islaksız yüzünün gözyaşı,
Okşar tenimi her esen yelde

Gittin zamansız bilinmeze

Vakitsiz düştü çiğ gözlerimden avucumdaki kelebeğe
Islandı kanatları
Uçamadı özgürlüğe…



Canan Korkmaz