sen benim en sevdiğim çizgi filmsin anne....

ah içimin sahrası
sevgi kerpiçlerini yüreğime dizen işci
körpe ellerinin yüzüme dokunmasını seviyorum...


dokunmasın kahverengi lekeler suretine
gülüşünde çiçeklenen baharı seviyorum...

zamana inat
ömrüme ömür veren kömür karası gözlerini seviyorum...

ninniler nasıl çoğalıyorsa dudaklarında
dilindeki sevinci, gözlerinde ki bayramı seviyorum...


ah perçemime düğümlenen yakutum
rengarenk şekerlerle çocukluğumu sevindirişini seviyorum...

dedeni sorarken ölümü seyreyleyen masumane bilinçle
kaşlarının arasına doluşan hüznünü seviyorum...


bir lütuftur bana gelişin
gidiyorsun ya hani mataranla okula
şükür nöbetlerinde dönüşlerini seviyorum...


sesinde çiçek açıyor yedi renk zaman
ve gökyüzü yüzünü yıkıyor sanki suretinde
uçurtma sevincine takılı hayallerini seviyorum...




"anne düğününde neden ben yoktum" küsmelerini
yüreğimi gülümseten gözlerinde ki buğuyu seviyorum...


gecenin örtüsünü çektiği yerde
masallarda sığınak arayan ellerini seviyorum...

pamuk prensese kederlenirken iç çekişlerin
telaşlı bakışlarında ki çocukluğumu seviyorum...



avuçlarında titriyor zaman ve mekan
aklımı başımdan alan kokunu seviyorum...


dilinde zifir bir acıyla dökülürken gece eteklerime
dizlerimde uyuyuşunu
pembe hayallerle bembeyaz bir ülkede koşan adımlarını
rüzgara dur diyen huzurunu seviyorum...



örterken üstünü düşlerinin
dudaklarıma değen terini seviyorum...






oğlum hadi kalk gidelim seninle masallar ülkesine
pamuk prenses’e olmazsa pinokyo’ya
"anne ısırmasın pamuk prenses zehirli elmayı, uzamasın pinokyo’nun ağaçtan burnu"
korkma aynalar kırık oğlum
pinokyo’nun kalbi var artık dualar ediyor senin gibi gece olunca

"Allahım seni ve annemi çok seviyorum âmin" deyişinde ki bilinci seviyorum...