I...


Uçurumlar t u t a r d ı parmak uçlarımdan
Bir elim mavi uçurtmamda
İnceliğinden ip kadar bir hayat
iki elim dolu kurum dolusu hatıralar
Çalkalanır çalkalandıkça
Aşağısı bir adım kalası deniz
Çekilir çekilir kamçılar ve kayalıklar
Ağlar yosun taraflı yanlarıyla yakınmadan
Ağlar çekilir geceye inceden inceye
Ya kendimi denize vermeliydim
Ya uçurtmamı martılara...


II...



Uç mavi uçurtmam uç..
Ur aksın, deşilsin gri bulutlar (del göğü)
Umlarım karışsın, yağmurlarla dökülürken denizlere...




III...



Beni ne(r)den sarar sonbahar
Her hazin beste beni mi bulur
Figan geceler hep payıma düşer bilirim
Düşer kolum kanadım yırtamam yarım kalmışlığımı



IV



G/ayrı üşür ellerim.
Dokunamam mavi uçurtmama
Hadi kalk gidelim yüreğim
Fırtınaya sarılı kar geliyor
Sil kirpiğindeki sarkıkları...


V



Bilirim sen de rüzgarı beklersin, çalmak için yüzüne
Çalmayacaklarını bilsem seni, kal der miyim
Geç oldu gidelim buralardan,yarın yine geliriz
Çatlak dudaklardaki sözler kalsın geride
Bir de uçurum yüksekliği mezar taşları...

( sela vakti sabahlar tüner geceden...)