Adım adım yalpalayan yalnızlık.. Yanılmaktan süregelen..


İçimin acıyan yanı, yangınlarda bir kor parçası şimdi


Dokunduğun her yanım..


Düşü bozgun solurda yürümeye çalışmak


Var olanı görebilmek asıl musibet


kolay değil her gün yeni baştan yenilebilmek..


Yazgılar kadere bel bağlamış, olanı kabullenmiş bir çember..


Merkezi neresi bilmem ama, sen yanlış duraktasın.


Dur gitme desem de bir hancı edası var sesimin titreyişinde..


Belliki sende bir seyyah,düş pazarlamışsın düştüğüm yerlere..


Lal bir çaresizlik yaşıyorum. Bedbaht bir seyir gözlerimde..


Ve alabildiğine umutsuzluk tüketiyorum her nefeste..


Çıkmaz sokaklara göz teması var yüreğimde,


Ve aşılmazlık mutlak iken neyin kavgası bu ?


Birde anlatabilsem kendime..


Yazmak bile yaralıyorken değdiğim her anı,


Yaşamak nasılda can kaybı..


Tarifi imkânsız, itirafı zamansız, Bir ritim içindeyken sebeplerim,


İntihara meyilli serüvenlerim var benim..


Ya bağırmalı, Yada bağrını deşmeli bu hikayenin!


Oysaki Ağlamak ne basit bir eylem oluyor,


varlığın sürgülerken ömrümü..