gök beyaz
kavanoz beyazdı avuçlarında annemin
düştü… kahretsin tuttu minik ellerim

simli bulutlar parlarken gökte
en değerlilerimi doldurmamı emretti
alıp içine attılar alacalı misketlerimi

bir bir yendim ...oyunda kurallar vardı
kabul etmezsen takası oyundan atarlardı
verdim alacaları karşılığı siyahlardı

ben yendikçe değişti rengi camın
bu işte bir terslik vardı…

her geçen gün yığıldı siyahlar öbek öbek
çıkardım kağıt gemileri kurşun askerleri
atıp güverteye gömdüler bahçedeki göle

yalancı kış güneşi içti gölü… kuruttu
gür kaşlı kartal gagalı kuşlardı
geri getiren siyahları

olsun vardı…
bozukluklarla aldığım şekerlerim
gökkuşağı renkli karamele kaplı üstleri
ben onları görmesin karıncalar diye
saklarken kavanozun en dibine
gökte …
pırıltıyla patlayan fişekler aklını kemirmiş farelerin
oysa onlar oyuncağımdı benim

aldıktan sonra tadını vermişler eylüle kalanını
güneşinin ışığında erirken eylülün şekerlerim
serinletmeye yetmedi su tabancalarım

sesinden irkilip camlara sindiler
sinekler gizlenmeseydi pencereye
olmazdı şimdi gözlerimde inciler
çırparak kanatlarını taşıdılar uzaklara
üstlerine örtüldü zehirli kanatları
bitirdi bok böcekleri

kapatma vakti gelmişti kapağını
biraz fazla sıktım patladı dibi
ellerimi kanattı

Blackless