Surlarında güçlü
Kuvvetli insanları
Eserlerinde mimarları
Boğazında paşaları
Saraylarında padişahları
Süt hamamlarında haremleri
Bıraktığın günden beri,
Yetim kaldı tüm ahali;
Vah İstanbul vah!...
Sana haykıralım bari
Yoksa kim dinler bizi
Sırtımızda taşıdık derdimizi
Onlar göçtü gitti,
Geride bizi yetim bıraktı,
Onarsakta yamalı her yanı,
Talan etti medeniyet yamyamları
Kırdı kolumuzu kanadımızı
Yürüyelim diye baston verdi;
Ne kadarda bizi düşünürdü
Köprü altı çocukları...
Vah İstanbul vah!...
Nerede bu tarih yazıcıları
Karardı gök döküldü yıldızları
Onlar geçmişi karanlıkta yazdı
Gündüzler ağıt yaktı duramadı
Gelen sular Haliç’e aktı,
Yorulmadı geceler yas bağladı,
Bir damla su taşımak martılara kaldı,
Göğün yedinci katından aşağı boşalttı,
Yoksa sana olan dostluğunu nasıl kanıtlardı,
Vah İstanbulum vah!
Senin yangınını söndürmek martılara kaldı!...

05.02.2004
18.50-19.00
Kadıköy/İST
EROL KEKEÇ