düştüm derdimden yollarına
mürdemek ağızlımın evleri üç katlı
azıcık olsun susmaz amma
marifeti pektir dilide pek tatlı


küsmez, küstürmez bir kere
yüzümü güldürür kaşla göz arası
bir seher vakti aradımı hele
alır götürür başımdan yarım aklımı

ölürüm de yollarına cilvesine nazına
çakmaktaşım diye sever seslenirim
masum gözleri de azıcık sulansa
kalbimi durmam ortadan ikiye bölerim

hiç kıyamam dayanamam üzülmesine
alsamda gadasını sabah akşam
birazcık diliyle sitem ederse
şaşırır evin yolunu töbe bulamam

eğilirim usulca ayaklarını
ellerimle mavi leğende yıkarım
oy kırma anam hatrımı
sevgimden ne yapacağımı şaşırdım.


kırma kurban olayım ana hatrımı
elin kızı köle eder dedin anlamadım
kınama kurban oluyum ana aklımı
elin kızı köle edermiş sevince anladım.




Alper Tunga Karakoç