Adım çıkmış O’na ; ’O’ bir türlü inanmıyor bana...

(Alper Tunga Karakoç)

dün can ertesiydi
bugün Pazar ,azar azar azalıyor
altı beş dört üç iki
benden geriye doğru sayıyor
akasya kokan bankacı sevgi
dün gece elini öptüm sadece

annesi aynı adamla altı kez evlenmiş
şimdi adamın altını temizliyormuş
banane banane kim kimi nasıl sevmiş

fahişeler radara yakalanmış
bem beyaz tutkal içerken
sonra ne düşünüp ağlamış?
yaşlı bir polis nasihat çekerken
anlatırdım ama çok ayıp

Pazar günleri sevilmiyor neden?
ölmeden ölümü tatmak nasıl bir duygu?
merak etmiyorsunuz? Ölmeden


belki belamı bulmadan
anlatırım bir öğlen üstü
hayatım mahvolmadan
merak edenlere ölümü

hayatım mahvolsa ne olur?
hayat, hayat; bu hayat çok garip
sonunda adama toprak yutturur


Ezin şimdi yağmurlu Polonya’da
ben, peki ben nerdeyim?
biliyor musunuz? ellerim hep duada

Japonları bir gün affetmeyeceğim!

Şaşkınım !!! ezin gitti, başladı temizlik!
kadınlar; nefes nefese yaza hazırlık yapıyor
çok şaşkınım çok, bu nasıl temizlik?

Fatma teyze, halıyı kafamın içinde çırpıyor
karşı komşu işi gücü efendilik
almış eline yıllanmış kirli bezi beynimi siliyor
kocası’da yönetici tam numunelik

kapıcı sabahtan akşama kadar yatıyor
kendi suluyor çimleri bu nasıl idarecilik
gel gel kaçma yakışıklı sende sula biraz diyor
bende romatizma var deyip kaçıyorum


evet efendim nerde kalmıştık?


ezin, ah ezin sen beni yaktın
hayallerimde her gece seni sulasın
neymiş efendim kızı olsun istiyormuş
olmazsa bir ara leyleklere kızarsın
neymiş efendim kızı olsun istiyormuş

bahçeden topuklu ayakkabısını
köpek götürünce ağlayan ezin
bir anda on kilo gözyaşıyla acısını
benden çıkartan boyumu kısaltan ezin



ulan ezin ulan ezin
belki de bu yüzden çok seviyorum seni
saflığın şebekliğin
beklide uyanıklığının etkisinden bu ilgi

aç kedinin fareyi okşayan hali belki
bu nasıl sevgi lan dedin değil mi?

söz rezil etmeyeceğim kız ezin seni
delirmiş olsan da gelmemi beklerken
tamam tamam anlatmayacağım
dişi kedinin erkek fareyi okşayan halini

gülme ezin gülme o değil de
nasıl da barıştık kağıtları satıyorum deyince
aldım bileti dün sabah ezanında merak etme
bekle ezin bekle gelince görüşeceğiz seninle

öyle bir zamanda geleceğim ki yanına
Orhan Veli tebrik edecek mezarında beni
çok özlediğim Attila İlhan kulağıma usulca
mecbursun oğlum ona,ben demedim mi?
diyerek,kibarca gülecek sıcacık rüyamda

lakin bende güleceğim sana kavuşunca
öyle bir zamanda geleceğim ki yanına

öyle bir geleceğim ki! Aklına geldiğim anda
hükümet yerinden düşecek meydanlara
kocasından dayak yiyen kadınlar, sokak çocuklarıyla
gururlu isçiler geçecek hükümetin başına
onuncu yıl marşıyla düşünce evinden çıkacak uygun adımda
tutuklu askerler barışacak o gün davulla zurna

öyle bir geleceğim, öyle bir geleceğim ki!
aklına geldiğim anda
o gece sabah kahvaltımız aklımız olacak belki
doğmamış çocuklarımız gülecek ezinim.
öyle bir geleceğim öyle bir geleceğim ki!