Neler Götürdü

Ben seyir ederken zevk ü sefayı
Yıllar benden neler neler götürdü
Sırtlayıp giderken bunca cefayı
Beller benden neler neler götürdü

NE bahar yaşadım ne de yazını
Hep taşıdım kahırını nazını
Çok dinledim muhannetin sözünü
Diller benden neler neler götürdü

Kimisine köle oldum kul oldum
Bazen acı bazen tatlı dil oldum
Çoğuna da yoldaş oldum yol oldum
Kullar benden neler neler götürdü

Hep çırpındım türlü iye bulaştım
Kendim yordum ne menzile ulaştım
Göçüm alıp diyar diyar dolaştım
Yollar benden neler neler götürdü

Ozan Sinemi’yim yağdım yatıştım
Zalim ile cebelleştim atıştım
Kim çağırsa sazım ile yetiştim
Teller benden neler neler götürdü


Ozan Sinemi



1961 yılında Divriği’nin Karakuzulu köyünde doğdu. Asıl adı Cavit Coşkun’dur. İlköğrenimini köyünde tamamladı.

Halk şiiri ve aşıklık geleneğine ilgisi küçük yaşlara dayanmaktadır. Köylerine gelip giden ve çevredeki aşıklardan etkilenerek şiir yazmaya ve bağlama çalmaya başladı.

Aziz Nesin’le tanıştıktan sonra bir dönem Nesin Vakfı bünyesinde çalıştı. Bu dönemde İstanbul’da birçok aşıkla görüştü ve geleğene ilişkin bilgisini pekiştirdi. Daha sonra Ankara’ya yerleşti.

Aşıklara ilişkin çeşitli çalışmalarda ve örgütlenmelerde görev aldı. Halk Ozanları Kültür Vakfı Başkanlığı görevini de yapan Sinemi’nin toplumsal sorunlardan sevgiye dek hemen her konuda şiirleri bulunmaktadır.

Ozan Sinemi bugüne dek değişik bölgelerde birçok etkinliğe, şenliğe ve yarışmaya katıldı, değişik ödüller aldı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-442-)(-)(-)(

Hiç alan olmadım her zaman verdim
Eller benden neler neler götürdü
O yârin önüne ömrümü serdim
Kollar benden neler neler götürdü

Sevda karşısında yandım eridim
Şehir şehir her bölgeyi taradım
Kızgın sahralarda Leyla aradım
Çöller benden neler neler götürdü

Boğuldun sanki ben gözüm yaşında
Hem o vardı çünkü hayal düşümde
Gece gündüz bir güzelin peşinde
Yollar benden neler neler götürdü

Her gece üstüme çile yağardı
Bu gönül başıma derdi yığardı
Belimiz büküldü saçlar ağardı
Yıllar benden neler neler götürdü

Acı’yla, ıstırap benle tanıştı
Sönmüş küller bile kor’a dönüştü
Bilmeyenler bile çok şey konuştu
Diller benden neler neler götürdü

Deli gönül geze geze yoruldu
Deli ırmak idi artık duruldu
Tutunmak istedim tek tek kırıldı
Dallar benden neler neler götürdü

Lüzumsuz aşk ile kavruldu pişti
Sevdiği peşinde yıllarca koştu
Mızrapla dokundum nağmeler düştü
Teller benden neler neler gödürdü

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz