Nazlı nazlı yürüşün,
Ufak ufak gülüşün,
Ara sıra süzüşün,
Yaktı beni GÜLTEN’İM.

Sağa sola bakışın,
Bazen bir göz atışın,
Gözlerini çatışın,
Yaktı beni GÜLTEN’İM.

Burnunun pak havası,
Ağzının hoş nevâsı,
Gönlünün mis hevâsı,
Yaktı beni GÜLTEN’İM.

Omuza sarkan telin,
Cebe sokulan elin,
Kıvrılan ince belin,
Yaktı beni GÜLTEN’İM.

Kara kara gözlerin,
İnci inci sözlerin,
Ağulayan düzlerin,
Yaktı beni GÜLTENİ’İM.

Bana bakan ey ar’ar!
Gönlüm gâh seni arar,
Veremediğin karar,
Yaktı beni GÜLTEN’İM.

Nefes kesen mecalin,
Bir anlık ki zevalin,
Sana mahsus cemalin,
Yaktı beni GÜLTEN’İM.

KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
İSTİRHAMNAME’DEN.
LÜGATÇE:
NEVÂ : Nağme,ses.
HEVÂ : Arzu, istek,heves.
TEL : Burada uzun saçlar anlamında kullanılmıştır.
DÜZ :Sade, süssüz duruş.
AR’AR : Dağ servisi gibi uzun boylu güzel.