Bu gün: otuz bir aralık; yıl ise ikibin on üç,
Mevt haberini alınca kalmadı bende hiç bir güç.

Nasıl unuturum seni , canım yengeciğim nasıl;
Anamsız tüm günlerimde oldun bana ana asıl.

Seni yengem bilmezdim hiç, sanki bizden biriydin sen,
Evini açardın daim huzur bulurdum sizde ben.

Sohbetine doyulmazdı şen şakraktı tatlı dilin,
Yabana atılamazdı katiyen bence erbilin.

Kanın kaynar, yüzün güler geldiğimizde evine,
Var yok bilmezdin koyardın hem de sevine sevine.

Senin ahlak yapın buydu lamı cimi bunun yoktu,
Doğru yola giderdin hep abes söze karnın toktu.

Geldiğimizde ne varsa az az koyardın hepsinden,
Gülücüğün eksilmezdi katiyen gönül tepsinden.

Otuz bir on iki on üç düştü taşa ölüm günün,
Nisyan edilmez katiyen inayatla dolu dünün.

Mezar taşında bir ilk var, saat on dört tamtamına
Dualar ile defnettik seni sonsuz mekanına.

Rahat uyu mekanında kabrinde huzur bulasın,
Gittin, gittin amma yengem daim kalbimde kalasın

KÜÇÜK OZAN , güle güle yengem yolun açık olsun
Mekanın cennet,ruhun şad, kabrin daim nurla dolsun.

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
YOLCU YOLUNDA GEREK’TEN.

LÜGATÇE:
ERBİL: Yürekli. cesur.