teselli olur özlem ateşi ezel ebed arası
yapayalnız ve yalnız nabzıma düşersin yâr
grift sevda yoksunu bu muzdarip garip
nârâları vurur sırattan ulu mahşere




o sırlı rüya umuda ne dermedi ki!
gözlerim kızıl kora düştü divanında
elime dokundu mahzun kalbin
o sırlı murad’a eremedim ki




soruyorum kendime;
haykırsam bir ömür adını
göklerde yankılansa
kim uyanacak o kutlu rüya’dan
bütün alem mi en başta!
yoksa şafağı karanlık ben mi!


-yaralansa yüreğim darlaşsa feza-
-râm olsa uçurumlar -düşsem-


dünya toyundayım sonsuz savaşta
-görüyorum-
o sırlı dudaklarımda adın
ses veriyor görünmez visâle


yollar demet demet saplar sineme okunu
gizlenmiş ürperiş sarar içimi
bittiği yerde başlar bu nöbet
gözlerine durulur sinsice içim
sızlar acıyla aklara vurur
son bulur bu şiir sessizleşir heceler
y/anar y/anar ağlarım
Rüya ve arzularımın düzlüğünde..