0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1681
Okunma

Susamıştım sevgiye dünyaya açtığımda gözlerimi
Ciğerlerim ilk nefeste acıyıp ağlamıştım
Susuzluğumu ilk anne ve babamla giderdim
Hani yaşanmaz ya sadece suyla;sonra acıktım...
Ve hayatı yuttum açlığımı gidermek için
Kursağımda takılıp kaldı hayat
Nefes aldım,ciğerlerim kabulleniyordu çünkü
Susadım,acıların şarabını içtim kana kana
Ama bir daha hiç acıkamadım
Çünkü hayat yaralamıştı zaten boğazımı
Tıka basa doldurmuştu vefasızlıklarını boğazımda...
Ellerimi uzattığım her dal kurumuştu zaten
Yüreğimi attığım her aşk solmuştu dalında
Ve öğrendim;
Açlığımı hayatla bastırmayacaktım asla...
Çünkü hayatla bastırdığım açlığım
Gözyaşına dönüşüp yine tıkanacaktı kursağımda!
5.0
100% (2)