Hazret-i Hasan (r.a)

Çölde bir vaha kenarında,
Üzerinde beyaz libasıyla.
Kuşlara ekmek dağıtırken,
Her haliyle Rabbe şükrederken.
Gördüm seni Ya Mücteba.
Sordum kendime o anda,
Böyle bir güzele kim kıyar acaba?
Peygamber gülünü koparırlar ne hakla?
Yumuşaktı huyu, halleri dokunaklı,
İlim dolu her sözünde nice manalar saklı.
Ya Şahım bu şeref size kimden kaldı?
Buyurdular o Babamın Dedemden emaneti,
Allah ne buyurduysa onu görecek al-i beyti.
Duydum seni Ya Mücteba,
Sevdim seni Ya Mücteba.
Yüzleri aynı Efendim’in yüzü imiş,
Öyleyse bu şeref Kufe’ye fazla imiş.

Üstadım duygularına sağlık;ezeli ve ebedi ervahta şühadenin başı ya Hüseyine selam olsun malesefki geçmiş zaman içinde cemaline emeline bakmadan şehit edildi hüseyin bile bile kaderi ilahiye teslim oldu kendilerini müslüman zanneden zavallı budalalar Peygamber evladını katlettiler,yürek sesini yürekten kutladım selam ve dua ile.