5
Yorum
0
Beğeni
4,8
Puan
1702
Okunma
Bəlkədə kimsəsiz böyümüşəm mən ,
Tənhalıq ən yaxın həmdəmim olub.
Bəlkədə gecəni gündüz etmişəm,
Qaranlıq həm günəş, həm ayım olub.
Zaman keçib dostlarımda yox olub,
Ağrılarım acılarım çox olub.
Bir təsəlli axtarmışam özümə
Gecələri ağlamışam hüznümə.
Bilirəmki dönməyəcək taleyim,
Yağış, boran , qar olacaq bu bəxtim.
Sanmıramki dəyişəcək qismətim,
Vaxtsız solan məhəbbətim, istəyim.
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz