3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
766
Okunma
her gece uzanırdı göklere ellerim
dokunurdu hep
yanlızlığım
ay (a)
acırdı
gülümserdi
yıldız kayardı
ben sensiz sessizlikleri dinlerim
IŞIK rüzgarında olurdu
her zaman ki ıslığında
ıslandığım yağmurları saymadan
katre katre düşerdi kapalı odalara
seni yeşertmek için şiir
ısılanırdı toprak
içine çekerdi...
benim dışa vurmadığımı toprak bilirdi
kabarır kanardı
tek farkıydı orantısız tuz oranı
ağlamak için yağmur
göz için tuzlu bir bitkiydi aşk
büyütülmesi gereken...
çorağındaki bir yüreğe
yada
kuyusuna giren bir Yusuf’a
yada
El/ver/me den
ayrılan bir meczubun velisinden ayrılışı
yada
çölde açan gül gibi...
dokundum bir kere tenine
işte o an
gördüm çiçeklerdeki rengini
EL/VER/ME eğer gideceksen bu baharlarda
hele de benim üzerime kar yağacaksa...
el ver kal benimle....HEP...
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz