Neden, hüzünle süslü ayrılık, sevgilim…
Uzaklara neden dalıyor gözlerin?
Niye bir kışın ortasındayız hep,
Buz tutmuş her yanımız.
Ellerin neden soğuk ve kuru, sevgilim…
Yanmıyor mu artık için?
Islanmıyor mu gözlerin uykusuz gecelerde.
Bensizken uykularında tek başına,
Artık dolmuyor mu için…
Gidecek misin Yar, bu diyardan?
Bir tren kalkıyor bak!
İçinde sen mi varsın…
Neden?
Olmuyor mu?
Olamayacak mıyız artık bir pergelde iki baş?
Ya Kadir,
Edamız nerde kaldı…
Olmayacak mı atide bu anlar bir bir…
Doğmayacak mı yoksa bir daha güneş?
O sıcak gece örtüsündeki fısıltılarımızı,
Duymayacak mı artık kimse sesimi?
Ya o nefessiz anları,
O ilk andaki heyecanım…
Dur sevdiğim…
Kal bu gece yanımda.
Düşün beni, istemezsen yanında;
Kalk geceden, gün doğmadan yarına…
Uyandırma yağmurdan üşüyen gözlerimi.
İstemem artık senden son veda davetini!
Bırak...
Bıraktığın o an gibi, kalsın cümleler…
Yutkunamadığım, boğazımda düğümlensin kelimeler…
Git…
Gidebildiğin kadar ırak olsun diyarın…
Bir bulut bırak ki ardından.
Sorarlarsa ondan ne kaldı yadigar?
-bir bulut kaldı: içinde toz ve duman.
Sakın ha!
Unuturum sanma seni
Bil ki gidişinde ölürüm, deli…

YEŞİL_GÜNEŞ