Hani diyorum yine olabilsem o yaramaz çocuk
Bazen kapı zillerine basıp kaçsam
Sonrada sokağın sonunda nefeslenirken
Kahkahalara boğulsam
O çoktan unuttuğum kahkahalara

Hani diyorum yine anamın nazlı kızı olsam
Üzerime titrese öpüp koklasa beni
Başımı dizlerine koyup ağlasam doyasıya
Sonrada dalsam huzurlu uykuya
Rüyaların en güzelini görsem


Hani diyorum yalvarsam
Bana kaybettiğim yıllarımı
Çalınan gençliğimi geri verirler mi
Saçlarıma yağan karları
Hiç olmamış gibi süpürebilirler mi

Hani diyorum hayatımdaki grileri silip
Bir gece ansızın uykumdan uyanıp
Islak gözler ile karanlığa bakmayı beklerken
Yeniden doğan güneşi selamlayabilecek miyim
Sevgi dolu bir dünyaya uyanacak mı yüreğim




Hani diyorum ben de çocuk olsam
Siz zillere basarken
Ben de etrafı kollasam
Ve size yüzon metre engelli çalıştırsam.

Ben de meselam babamın aslan oğlu olsam
Parklarda oynasak beraber
Bakkaldan dondurma araklasak
O nazlı kız benim has arkadaşım olsa
Hiç büyümesek anasını satayım
Hem çocuklara hiç kızmazlar.

Hani diyorum saçlara düşmüş olsa da aklar
Dünya gri olsa da yürek içindeki pembeyi nasıl saklar,
Şiir olun siz hep akın mısralara
Eski küçük şimdi büyük pembe umutlarla dolsun sokaklar


DOST KALEM M.C.U 1962