Yüzümü avuçlarından silen adama...






Eylüldü...
sararmış yaprakların arasından
hazanda düşmüştün taa içerime...
baharda tomurcuğa küs son cemreye döndü yüreğin...

!

Asırlar mı geçti üzerinden masalımızın
kaç geceyi heba ettim fecre...
kaç yıldızı vurdum alnının ortasından...
kaç kez öldüm/kaç kez dirildim öle öle
kaç harfi ziyan ettim ellerim yanarken böyle
bu kaçıncı ihanetidir yüreğimin sözüme
bilmiyorum...
sadece!
her gün biraz daha azalıyorum sen çoğalırken...


!

De canım!
bu renksiz mevsimlerde
ayaz hep bana mı kalır?
(sana canım derken canım yanıyor)
küflenmiş umutlarımı hangi sel alır?


!

Susarsın...
solumda sızım incinir...
susarsın...
kalemde harfler incinir...
ar bilmez sevdamın yüzünden
gözümdeki yaş incinir...
bu bahar da sus!
nasılsa konuşsan da göğsüm hep pus!


!

Dinle eyy!
kederi göğsümde müebbet saklı...
Dinle eyy!
gözleri ellerime yasaklı...
gittin ya öyle mağrur/öyle sus içinde...
gözlerim yaş değil
kan akıtır!


!

Bir gecede büyür mü insan böyle birden bire
bir susuş insanı böyle mi kanatır?
bir aşk ki her yanı kor...
bir hasret yüreği böyle mi dağıtır?
(dağlara kazıdım adını/önce oradan sil)


!

Çift uçlu Zülfikâr’ı tutup Munzur’a atmalı!
Eylül yangını anları sandığa saklamalı!
(dün gece çitiledim tenin(m)e değen tişörtünü)
kuşanıp mavzeri en aşk/sızından
hiçliğe alışmalı...


!

Hiç böyle esir düşmedim
bir zift gece karası g/öze...
hiç böyle kavrulmadım/dönmedim köze...
sözün sözüm üstüne eyy!
acın döşüm üstüne!
(bu bahar da bir başıma/vay başıma)

!

Ay kuzguni gecelerde dinmez ağrılar bilirim
ben her şafak söktüğünde yırtılan göğü bilirim
günü geceye devirip/sevdayı zindan bilirim
bir seni bilirim ahh...
bir de zifiri bilirim...


!

Susmuşsun...
suskunluğun sağır eyledi beni...
buralar mahşer/buralar hâr yeri...
bir sus daha be adam...
ellerim ki
güzden kalma fer izi!...



S.G




...