Sustum..
Söylemek istediklerimden korktum aslında,
Dudaklarımdan çıkıp kulaklarına değecek diye..
En çokta o masum yüreğine ama,
Bir cümleyle ben ve seni, biz yapma cesareti olmadığından dilimde..

Bir hata, yanlış bir karar almamak için tekrar sustum sadece,
Düşünüp vazgeçmek zorundalığım oldu sonra senden,
Seni sevemeyeceğim için özür dilerim bu kalple..
Hak ederdin,
Ben helal etmesem de..

Kusura bakma.
Utana, sıkıla ’seni seviyorum’ dediğinde,
’Ben de seni seviyorum’ diyemedim sana,
Umut vermek istemedim umutsuzluğuna.
Üzüldün biraz,
Ağladın içinde büyüttüğün sevgiyi gözlerinden kusarcasına..
Ama bir türlü atamadın onu içinden,
Hâlâ bir parçan seviyor beni hissediyorum,
Bu yüzden hâlâ bir parçan eksik ruhunda,
Asla tam olamıyorsun; biliyorum..

Affet..
İkimizi de yarım bırakıyorum suskunluğumla,
Dudaklarımda saklıyorum bir parçanı hatta.
Benden aldıklarının yerine koymak için,
Senden çalıyorum onu habersizce..
Susuyorum, duymuyorsun;
Ben de seni seviyorum dercesine..

Ahmet Kastancı