Dün onu gördüm
Onu izledim ondan gizli, gülmeyi de öğrenmiş
Sensizlik ölüm derken yeniden, sevmeyi de öğrenmiş

Sitem sanmayın sözlerimi, onun için sevindim
Zaten, ayrılsak da onu ben, hiç bir zaman ihmal etmedim
Caddeye çıkan bir çocuk nasıl dert edilirse
Öylesine düşünüp, öylesine dert ettim
Ve her zaman da yanında idim
Bu ayrılık yıkmasın, o’ hep ayakta kalsın diye
Ama artık içim rahat ve her şeyden eminim
Kararlıyım gideceğim, bu Şehri terk edeceğim

Hay Allah!
Cebim de kalmış bu kırışık kâğıtta ne?
Evet, bu Doktorun ona geçen yıl verdiği Reçete
İki yıldır saklıyordum, yine ilaç lazım olur diye
Dönsem mi, reçeteyi ona versem mi acaba?
İyi de, ya o’ adam?
Hele bir dur, telaş etme!
İyi gününe ortak olan, derdine de olur her halde
Yok, yok!
Kararlıyım gideceğim, bu Şehri terk edeceğim

Hay Allah!
Ben mi üşüyorum, yoksa havalar mı soğudu ne?
Bak, oda üşür şimdi, üstelik kazağı da bende
Üstelik
Hala da geçmedi, geçen yıldan kalan zatürree
Dönsem mi, kazağını ona versem mi acaba?
Aman… Bizimki de delilik!
O’ kocaman bir kadın, o’ artık çocuk mu be adam?
Hem, bir kazak mı bulamayacak, kendine yeni bir sevgili bulan?
Yok… Yok!
Kararlıyım gideceğim, bu Şehri terk edeceğim

Hem, bir düşünsene o’ kadını, kolunda yeni sevgilisiyle
Her an karşılaşmamız mümkün, hiç ummadık bir köşede
Ve hiç mi hiç gereği yokken
Külüne rüzgâr olup bu aşkı yeniden alevlendirmeye

Yok… Yok!
Kararlıyım, kararlıyım, kararlıyım
Ve seni de hiç mi hiç unutmayacağım
Elveda Eskişehir, elveda güzel kadın
Haydi, devam et arabacı
Çünkü sen
Bir daha geri dönmeyecek en son yolcunu aldın, en son yolcunu aldın

Metin Ceylan