Ergenlik çağına gebe, güzelliklere bezeniyor
Gençliğin arifesinde kızamık çıkarır gibi
Mahalle de, bir ben aşığım ona, bir de benimle beş kişi

Ve benim talihsizliğim
Benden önce söylemeleriydi arkadaşlarımın
O kıza olan hislerini
Ve bana eziyet, bana işkence
Bana susmak düşmüştü arkadaşlığın gereği

Şimdi
En yakın arkadaşım, gözümün içine baka baka
Sarkıntılık edecekti yüreğimdeki aşka
Ve ben susacaktım, çaresi yoktu başka
Dedik ya arkadaşlığın gereği
Koparacaktım göğsümden kalbimi
Ana kucağından yavrusu alınır gibi
Atacaktım yerlere, söylemesin diye ona olan sevgimi
Yani
Aşkımı, onurumla, gururumla ezecektim arkadaşlığın gereği

Kimi saçına iltifat kimi boyundan dem vurur
Bense kan kusarım da adı kızılcık şerbeti olur
Günler ayları kovalar ve bir haber duyulur
O kız Şehri terk etmiş
İzini bulana aşk olsun, veda bile etmemiş

Haber geldiğinde bize, bir görmeliydiniz halimizi
Sanki; ceza sahasında topumuz patlamıştı da
Dağılmıştık sahanın dört bir tarafına
Bir suçlu arıyorduk, hıçkıra hıçkıra ağlıyorduk
Saatlerce konuşmadık yan yana olduğumuz halde

Ona olan sevgimden, o gün şüphe etmiştim
Öyle ya
Hepimiz hüzünlüydük, gerçek seven kim demiştim
Aradan yıllar geçti, hepimiz darmaduman
Aramızda var mıydı acaba o kızdan haber alan
Bilemiyorum

Bildiğim tek şey
Ona aşık oldum diyenlerin, bu gün üçer, beşer çocuğu var
Benimse yaşım elli ve ben hâlâ bekâr, hâlâ bekâr

Metin Ceylan

"Gerçek Öykümdür"