15 Temmuz idi, gece yarısı yakın
Salalarla ürperdi bedenim, aklım
Ve sokaklardan sızan ses
Tekbir! Tekbir! … diyordu
Zaferimiz çok yakın!

Minareler cihat ilan ediyordu yeniden, yeniden kurban istiyordu vatan
İsmail-i bir teslimiyet ile uzatıyordu boynunu, herkesten önce Başkan
Ardından sokağa iniyordu koçlar
Sen dur Başkan …diyordu
Sen dur Başkan!

Sokaklardaki koku tanıdık, tanıdık izlerinden
Aynıyla Çanakkale, hani (kimi Hindu, kimi yamyam)
Ve ardındaki ilk hain
İçimizden!
Okyanus ötesi, Pensilvanya’dan!

Minarelerinde, salaların patlattığı bir volkan
Cesaret olup doluyordu yüreklere, göğüslere Pür İman
Ve ardından ilk Şehit, AYDIN
İlk şerefli kan!
Aziz Vatana ikram!

Başkent Karargahında çözülüyordu düğün
Ölmeden öldürüyordu Halisdemir
İhanetin Başını o’ gün
Asımın Nesli derdik ya...
Gelin işte şu Mehmedi bir görün

Bir gürle düşüyordu, Külliye camiine
Yedi yiğit ki şehit, YİĞİT ile birlikte
Ve yedi tepede bir kahraman EROL
Görevi tamamlamış!
Şehit makamı almış!

Ölüm Meleği kan ter kalmış idi o gece
Cismi terk eden ruhlar ki, muhtelif şehirlerde
Temaşa edilir mi melek, ettim!
YİĞİT için, Bir Beş tepe’de!
EROL için, Bir Yeditepe’de!

Mübarek kanları soğurken asfaltın üzerinde
Şavkı düşüyordu hilalin, o mukaddes zemine
Sabahın ilk ışıklarıyla o ulvi sahne
Bir daha gönlere çekiliyordu!
Ve yeniden bu Millet, vatana İstiklal getiriyordu!

Metin Ceylan
(Gazamız Mübarek Olsun Türkiye)