Keşke sen de duyabilseydin şimdi.
Şu anda çalan hoş şarkıyla beraber dansetmek isterdim de seninle;
Elini tutmak, beline hafifce dokunmak, bir sağa bir de sola adım atmak öğrendiğim figürlerle..

Gözlerinin içine bakmak sonra, gözbebeğini aşkla emzirircesine..
Hiç doyma bana, hiç doyma ama aşk adını vereceğimiz bu duyguya.
Sonsuzum ol, son sözüm ol çıkan ruhumla beraber dudaklarımda..

Çalan şarkı umrumda bile değil, dans ediyorsak eğer birlikte.
Bir elin belimde, diğeri de omzumdaysa..
Seviyorum gibi bakıyorsan yüzüme,
Dudaklarından çıkan kelimelere sığdırmaya çalışıyorsan bu bakışını hele..
Sen bir şiir olursun o an, şarkı hafiften fonu olur, kalır öylece..

Sevdiğini söylemene de gerek yok aslında.
Duyamayacağın bir keşke bu;
Sadece dans etmek isterdim seninle..
Hani düğünde gibi,
Hani mutlu bir çift gibi..
Evet demen, ayağıma basman,
Duvağını kaldırıp alnından öpmeye kadar olan sürecin hayalini kurmuyorum bile..
Hani hiç olamadığımız gibi,
Hiç de olamayacağımız gibi;
Kurmaya tenezzül bile edilmeyen bir hayalde..

Şizofren gibiyim değil mi ?
Keşkelerle dans ediyorum sadece..

Ahmet Kastancı