Şimdi burdayım,tüm şiiirlerimi sırtlayıp bir yarın ucuna geldim.
Şimdide burdayım.
Atabildiğim kadar şiiri atıyorum boşluğa,ne kadar çok boşluğa yazmışım,bir türlü bitmiyor ,tükeniyorum.
Ben boşluğa yazarken bir sürü beni harmanlamışım bu dizelerde,sizleri atıyorum derken,kimsenin haberi yok bu intaharımdan.
Size yazdım binlerce dize,neredesiniz ey yar,ben düşerken o yarın dibine.
Hepsini atıyorum bir atmaya,arayan yok,soran yok ve sahipleri yok.
Şimdi sonun yarındayım,sürükleyerek getirdim en ağırını sizin son noktanızı.
Yüzüme konfeti gibi yapışan dizelirim,salınarak üzerinize düşen,sanırım şiirselliğim.


ünal
22.03.2012