Unutmak ve unutulmak,adının tam karşılığı şimdi bende.
Sendeki sevgimi tanımlıyabilmemin yükü kalktı, göğüs kafesimden.
Yaşadıklarımızı ve yaşayamadıklarımızı, mecaz katmadan anlatabilmeksin artık,
Öyleki,varlık ve yokluk arasında, bir madde olarak görebiliyorum seni.
Ne kadar ulaşılmazmışsın.
Sevdikce uzaklaşıyor,uzaklaştıkca da sevmekle pişiriyormuşsun beni,
Tersi olsaydı,ilk satırlarımın karşılığı olmazdın bende.


Seni sevdikce sevmeyi tanıyor,tanıdıkca da sevmenin sahibine ulaşıyorum.
Gün ile doğup,gün ile batan hiç bir şey tam olamaz,
Unut dediğinde sende bitmiştin,
O halde sevmekte sen değildin.
Yani aşk keskin ve kırmızı bir jiletse,
Ve kestiği yer kapanıyorsa,gönülde bilememiş gerçekten sevmeyi.


Sevgi var,aşk var ve sen varsın.
Ama sizi sevebilmek,sizi ve bizi yaradanı sevmekten gecer,
Onun sevgisiyle sevebilmenin kitabında,seni unutmak ne demek.
Yani sevmenin sahibiyle seni sevmek,tüm insanları sevmek demek.




ünal
23.02.2012