Gitmeliyim..
Artık ayrılığı yükleyeceğim küçük ve narin omuzlarına,
Güçsüzlüğünü bilirim.
Kaldıramayacağını da bildiğim hâlde;
Kararım kesin.
Asla vazgeçmeyeceğim,
Özür dilerim..

Gitmeliyim..
Dudaklarımdan elveda veya hoşçakal kelimeleri çıkmayacak şimdi,
Duyman gereken sadece bu;
Bitti.
Bitti işte,
Nasıl ve neden diye sorma asla bana.
Telafisi mümkün olmayan bir ayıp ettin.
Sen de biliyorsun bunu,
Hakkettin..

Gitmeliyim..
Çünkü beni sadece onu unutmak için sevdin,
Bana onun adıyla seslenmen bundan değil miydi sevgilim ?
Yoksa beni ona mı benzettin ?
Anla artık,
Ben o değilim.
Söylerken dudakların bile öptü o ismi,
Aldattın işte kabul et;
Yarı ihanetini..

Gitmeliyim..
Sen de kalmalısın işte.
Sana düşen bu;
Gözlerinden yaşlar da düşse,
Bu sefer rolleri değişiyoruz seninle.
Hem gitmek rolünü oynadın zaten sen,
Tek kelimeyle zoruma gittin,
En acımasız şekilde..

Gitmeliyim..
Bu sefer de sen kal !
Ve Unutma asla.
Bu saatten sonra hiçbir işe yaramaz özür dileyişlerin,
Asla kızma da bana,
Çünkü sen olsan sen de giderdin..

Ahmet Kastancı