0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
747
Okunma
Öyle bir gittin ki..
Salladığın ellerin,
dudaklarını gerdiğinde
kalışıma en büyük darbeyi elveda diyerek indirdin.
Kalbimin tam da ortasına,
adeta bir osmanlı tokatı gibi..
Ben de ağladım,
dayak yemiş bir çocuk misali;
üstelik de bir kızdan.
Kız’ardım,
gözyaşlarım süzülürken
yanaklarımı çizerek kanattığından.
Düşlerim döküldüğünden,
bir daha gülümserken hep çekindim.
Artık,
bir "dişi" eksiktim..
Ama öğrendim.
Meğerse sevgililer döverlermiş vedalarla,
"kıyamam" dediklerini de unuturlarmış mesela..
Osmanlıdan kalma bir tokatla;
Elinin tersidir elveda.
El veda ederken,
vuruyor işte aşka..
Ahmet Kastancı
5.0
100% (1)
