(Sokak Çoçuğu)

Üşüyorum, titriyorum
Kar yağdı gönlüme
buzlarımı çözecek
Bir sıcak el bekliyorum.
Ben rüyalarımda donmuşum
Hayallerimde buz tutmuşum
Yıkık-dökük duvarlar arasına
Bir saltanat kurmuşum.
Bana saraydır bütün harabeler
Bana tutsaktır. Delikteki fareler
Kapımda nöbet tutuyor
Aç kediler ve köpekler
Geceyi paylaşıyorum onlarla
Yalnızlığı boğuyorum ay ışığında
Bir infaz daha bitiyor
Şafak vaktinde
Hayat ağacımda kırılmış dallarım
Dökümüş, bütün yapraklarım
İliklerime kadar kurumuş köklerim
Su verecek bir el bekliyorum.
Güneş doğar, insan severmiş
Ben sevgi nedir bilmem ki;
Ana şefkatini hiç görmedim ki;
Ben taş kaldırımların
Islak yetim çocuğuyum
Sahi kaldırımlar da ana gibi sever mi?
Ana gibi hiç ağlar mı?
Ya kaldırımlar kadar soğuk
Ya kaldırımlar kadar taşlaşan insanlar?
Onlar da hiç ağlar mı benim gibi
Ben saltanat kurdum karanlık geceye
İsyanım sığmadı tek heceye
Mezideki anılarıma mezar kazdım
Duygularımı kefenledim satırlara yazdım.
Verin geceyi bana gündüzler sizin olsun.
Alın güneşi, yıldızlar benim olsun.