Değil


Ey azizim neden şişersin öyle
Sendeki hal akıl alır hal değil
Acı söz konuşma tatlı laf eyle
Sattığın zehirdir asla bal değil

Neden kibirlikte kılmışsın karar
Acı sirke verir küpüne zarar
Engelli değilsin aklın fikrin var
Gözlerin görüyor dilin lal değil

Kevseri ağlıyor hep için için
Yaratılanı sev yaradan için
Boş yere kalpleri kırdığın niçin
Yıktığın insandır kuru dal değil


Aşık Kevseri



1963 yılında Göle’nin Üçkilise (şimdiki adı Yavuzlar) köyünde doğdu. Asıl adı Dursun Doğan’dır. İlköğrenimini köyünde, ortaöğrenimini Göle’de tamamladı.

Dedesi Yakup Doğan’dan etkilenerek küçük yaşlarda şiir ve aşıklık geleneğiyle ilgi duymaya başladı.
Bağlama çalmayı, ortaokul döneminden itibaren kendi kendine öğrendi. Daha sonra Rüstem Alyansoğlu’dan aşıklık geleneğini öğrendi. Ayrıca Aşık Deruni’den de geleneklere ilişkin destek ve yardım gördü.

Kısa bir süre Mahiri mahlasını kullanan Dursun Doğan daha sonra Kevseri mahlasında karar kıldı.

Türkiye ve Türkiye dışında çeşitli şenlik ve konserlere katıldı. Ayrıca değişik şiir yarışmalarında ödüller aldı.

Bugüne dek usta malı ve kendi türkülerinden oluşan 9 albüm hazırlayan Aşık Kevseri’in şiirlerinin bir bölümü »Sevda Yolunda« (1994) ve »Tomurcuk« (2003) adlı kitaplarda yayımlandı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi

*
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-377-)(-)(-)(

Ne söylersin bilirmisin ey adem
Söylüyorsun amma dilin dil değil
Doğruluktan dem vurursun sen madem
Gidiyorsun amma yolun yol değil

Kötünün iyisi vardır ya hani
Baktığın her şeyi çok iyi tanı
Dışına bakınca del’eyler seni
Kokluyorsun amma gülün gül değil

Yasak olsa bile her şeyi tadıp
Hayalde yaşarsın yanlışa gidip
Harama sapmışsın günü, gün edip
Gülüp eğlenirsin halin hâl değil

Sanki hiç bilmeden içmişsin ağu
Eritir figanın koca bir dağı
Bu nasıl feryattır yırtıyor göğü
Gözünden inen şu selin sel değil

Doğruya gideni hep çelenmişsin
Gizliden gizliye hep çalanmışsın
Hep bana diyorsun hep alanmışsın
Vermeyi bilmeyen elin el değil

Herkeste beğensin öyle bir sun ki
Asalet de özde bilinir çün ki
Çiçek mevsiminde gazelde sanki
Meyve de vermiyor dalın dal değil

Lüzumsuz hele bak elde nesi var
Gönül köşkü viran ondan yası var
Her mızrap vuruşta bozuk sesi var
Nağmeye durmuyor telin tel değil

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz