Geceler


Bakışlarım karanlığa asılı
Üstüme bir hüzün serer geceler
Kirpiklerim birbirine küsülü
Arasında duvar örer geceler

Hasret ocağına olunca maşa
Kendi kendim ile kaldım baş başa
Tüyden yastık olsa dönüşür taşa
Beyhude başımı yorar geceler

Ruhumda tenimde hissettim seni
Yaşımla kalbime nakşettim seni
Kendimi ararken kaybettim seni
Aya yıldızlara sorar geceler

Tat bulunmaz gurbet elin aşında
Sitem vardır gözlerimin yaşında
Uyutmaz ki bari görem düşümde
Yar ile arama girer geceler

Kazanoğlu gidin deyin o yara
Hala kanamakta açtığı yara
Bir yolculuk başlar başka diyara
Beni ilden ile sürer geceler


Aşık Kazanoğlu



Çok sevdiğim değerli dostlarımdan biri olan,Kazanoğlu,Erzurum İli,Pazaryolu İlçesi’nin Süleymanbağı köyünde 1955 yılında doğdu. Asıl adı Selahattin Kazan’dır. İlkokulu köyünde tamamladı.

Aşıklık geleneğine ve şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Özellikle köylerine gelen Bayburtlu Hicrani’den etkilendi. Daha sonra köylerine gelip giden aşıklar aracılığıyla bilgisini pekiştirdi. Bu dönemde bağlaması olmadığından tulum çalmayı öğrendi.

Yaklaşık 14 yaşında çalışmak üzere İstanbul’a ağabeyinin yanına gitti. Şiir yazmaya ve bağlama çalmaya da ağırlıkla bu dönemden sonra başladı. Önceleri usta malı türküler söyleyen Kazanoğlu, daha sonra kendi şiirlerini seslendirmeye yöneldi.

Türkiye’nin birçok yerinde ve Türkiye dışında çeşitli şenlik ve konsere katılan Kazanoğlu şiirlerinde değişik konuları işlemektedir.

Aşık Kazanoğlu Bugüne dek birkaç albüm hazırladı ve çeşitli radyo ve televizyon programlarına katıldı.

Selahattin Kazanoğlu’na ilişkin Hikmet Çığlık tarafından »Aşık Kazanoğlu’nun Hayatı ve Şiirleri«, (2004) adlı bir tez hazırlandı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-371-)(-)(-)(

Güneş gediğinden aştıktan sonra
Karanlıkta dertli arar geceler
Eğer yakalarsa yalnız birini
Kalan dertleri de sarar geceler

Karanlıkla örtüp, karanlıkla sar
N’olursun Dünyamı etme bana dar
Umutla beklerken gelmeyince yar
Bazan umudumu kırar geceler

Karanlığı bazen ahım deliyor
Sevdiği ardından bir kalp meliyor
Bazan düşünmekten gına geliyor
Vallaha aklıma zarar geceler

Cananın gözleri gelince akla
Gidemez bir türlü ancak şafakla
Unutturmaz yari bilmem ne hakla
Destursuz gönlüme girer geceler

Özlem öbek öbek açarken böyle
Varmı ki bir seven coşan neş’eyle
İnceden bir ağıt hoş bir nidayla
Saati hasrete kurar geceler

Karanlık ürpertir ve üşür yürek
İllaki geceye katlanmak gerek
Gecenin sabahı vuslat diyerek
Kimbilir bize de yarar geceler

Lüzumsuz gecenin kasveti başka
Cananı düşünüp demesen keşke
Götürür mü bilmem bir sırça köşke
İşte böyle beni yorar geceler

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz