akrep yelkovanı kovalıyor
öldürmek için zamanı
saklambaç oynuyor gelecek
geçmiş bulamasın diye
sararmaya yüz tutmuş resimler
akıl ipinde mandala takılmış
sergileniyor vefası eksik dostlara

var ile yok arası bir çocukluk
aklımın izbelerinde gizleniyor
yüreğe gizlenmiş sevda kırıntıları
her damlada akıp gidiyor gözden
izi silininiyor mu bilinmez

bir ceylan körebe oynuyor
sevdaların terk ettiği pınar başında
kimsesizliğe köle oluyor
ıssız karanlık sokaklarda unutulmış
yaşam savaşını kaybeden aşk

sancılı bir gebeliğin ardından
doğan gün hayra alamet olmamalı
finale varamayan beraberliklerin
son durağında takılı kalır gece
bir kundağa sarılmaz
cehennemin rahiminden düşen sevgili

uzakları yakın etmek var iken
hep ulaşılmazı imkansızı seçtik
viran olmuş bağlarda gül derledik
kokusunu çekemedik nefes nefes
bakımı bize kalırken hasat başkasının oldu
çiğ tanesi kadar sevgiyi sindiremedik yüreğe

hep var olurken göz bebeklerinde
sığdırmadığın hiç bir hayaline benliğimi
başkalarına gönül sarayları inşa ederken
bir göçebe çadırını çok gördün bana
ağılı dilinle kandırırken sendeki beni

tik taklı bir kovalamacanın sonu
akrep yelkovanı yakaladı
saat on ikiyi vururken
zembereği çözüldü durdu
senli zamanlar son buldu
boğuldu zamansızlığın kara sularında ....