Son baharı bitirmiş yalnızlığım.
Kışa adım atmış, donmuş kalmış esaretimden geriye kalan ne varsa.
Ay karanlık.
Geceyle, gündüzün izi karışmış.
Çocuklar sütten kesilmiş ama, anne sesleri kulaklarımda.
Bir yabancı geçer ise semtimden, el etmem, gel demem.
Siner bir köşeye en bed sinsiliğim.
Silinmeye ramak kala hayatın defterinden.
Son satırda çoğaltıyorum seni.


Bu gün soğuk, bugün isli, pus kokuyor şehrimin sokakları.
Bu gün dünden de beter yüzümdeki çatlaklar.
Ellerim, düşe yazdığımda dikenleri kucaklıyor.
Kuşlar ötmüyor mu, yada ben mi duymaz oldum bilemem ?
Bir sessizlik ki kulakları tırmalayan.
Karga sesine hasret kalmış haldeyim.
Açmıyım, tokmuyum umurumda da değil.
Çekerken içime sigara dumanını.
Son bir fırtta, çoğaltıyorum seni.


Tanınmıyorum artık.
Bir yabancı gibiyim, dostum dediklerime.
Aynaya bakmayalı baya olmuş ki,
İrkildim suda yansıyan halime.
Bu gün şubatın hangi günü, sen hangi kar tanesini taşındın gözlerimin üstüne.
Kirpiklerden buz sarkar, her yerde kar var, içerim yanar.
On beş metre dalgaya kafa tutmaya ahd ettim bu gün.
Bu gün kendi hesabımı kesicem.
Yolun bittiği yere doğru giderken,
Son adımda çoğaltıyorum seni.


Eski yoldan yürüyorum,
Merhaba Hasan abi, merhaba deli Arif.
Elveda kara gözlü ak kanatlı martılar.
- Simitçiii
Ödümü kopardın lan.
Son kopuşu oldu, bedenimden son damla.
Nefesim çıkmaya hazırlanırken.
Son nefeste çoğaltıyorum seni.
Hep sonlarda çoğalttığım için bitememiştin hiç.
Ben bittim, Sen hiç bitme, bitme...