Senli bir yalnızlığın mahkumiyetini yaşıyorum
Varken dahi yok olabilendin sen
Gözlerin karşımda duruyorken
Bakışların delip geçiyor bedenimi

Sen boşlukta asılı kalmışken
Benim ruhum can çekişiyordu
Duymuyordun sessiz çığlıklarımı
Görmüyordun gözlerimdeki hüznü

Oysa bir ömür olacaktım sevdiğin
Şimdi kalmadı bir eşyadan farkım
Yıllarmı uzaklaştıran ruhunu benden
Hayatın karmaşık yoğunluğu mu

Nasılda unutuluyor verilen sözler
Edilen aşka dair yeminler
Hepsi bir sis bulutu gibi yok oluyor
Mutluluk ise soluk benizli resimlerde

Birde şiirlerim vardı sana yazılan
Gözyaşları ile okuduğun
Şimdi ise buruşturup bir kenara attığın
Nasılda kolay harcadık verilen yılları

Hadi gel tut ellerimi yeniden
Hayatımızın son deminde sar ruhumu
Ölümsüz bir aşk hikayesi olsun
Anlatsın bizi türküler
Çınlasın tarihin kulakları
Aşkımızın ezgisi ile sevgili


Şiirin ses montajını yapan Deniz Pınar’a (mavisecki) sonsuz teşekkürler