- Şehvetimi kaybettim gördünüz mü?
- Evet. Bir kasık ötemizde...


Günahsız kemirgenler de vardır hayatta
Bir cümlenin kemiğine dek sıyıran
Bir kalbin kırmızısını sonuna kadar emen
Bir dudağın salt arzu kokan yerlerini yiyen
Ve kılçıklarını etten kumbaralarda biriktiren
Ayıp değildir kemirmek
Yeter ki düşlerinizle kemirin
Tarifsiz suretlerinizle
Ehemmiyetsiz acılarınızla

- Afedersiniz anınızı düşürmüşsünüz?
- Ziyanı yok, kontrollü…

“Kapsar” bir düş teoremidir
Çöl kumu kapsar
A adamı b kadınını kapsar
Sonra kümeleniriz
Kendi kümelerimizde yakarız ağıtlarımızın altını
Özlem kümeleri – matem kümeleri
Karışır tüm çizgiler
Kim küme , kim küme


-Bir dakika… Ben sizin tutkunuzu bir yerden hatırlıyorum…
- Karıştırıyorsunuz… Aslında… Daha karıştırmasını bile beceremiyorsunuz…



-Eşit değildir-
Adam kadını kemirir
Kadın adamı kemirir
Beş duyuları bir kitabın kapağını süsler
Sonra sahneye büyük oyuncu uçurum girer
Kimse nabzını evlatlık vermek istemez başka bir nefese
Ama yine de ölü taklidi yapar kadın ve erkek
Dengesiz sevişmekten



-Bu şiir size mi ait?
- Hayır, lacivert bir masaldan topladım…

İşte
O kadınlara tarafsız bir hutbe
İadeli taahhütlü bir menekşe , samimisinden
Herkesin sadece bir fantezi hakkı var bu lunaparkta
İstediğiniz düşe binebilirsiniz – ağlatmayan
İstediğiniz gibi düş-ebilirsiniz – incitmeden
Biraz karanlık bu lunapark
Bir şamdan arzu tünelinin girişinde
Şamdan – mumlar var
Şamdan – mumlar eriyor
Eriyen mumlar – taze mumlar – bir döngünün en efsunlu yeri
Ben oradayım
Atlı karıncanın yuvasında
Çello çalmayı beceremeyen adam
Üstüme düşlerimin kokulu tenlerini giyiyorum
Hangisi daha çok yakışacak diye buğulu uykularıma

- Tam size göre.. Dayalı döşeli bir düş.
Üstelik kuzeyden şehvet görüyor
- Tuttum, ama bilin, ben biraz kalabalığım…

Oktay Coşar