Nedir bu dinginlik havada
Ruhumun çalkantılarına inat
Çığlık olmak istiyorum


Çekip gitmek sonra
Suya toprağa karışmak
İnsanlığa bulaşmak biraz da


Ruhum ölümsüz benim
İki karanlığın ortasında
Bir ışık çakımından ibaretim


Tüy kadar hafifim evren ananın kucağında
Sadece varım diyorum


Bir dal çatırtısı duyuyorum
Ayrılığın çanı çalıyor yine
Eski anım asılı dururken yalnızlığın köşesinde
Unutmuşum özürlü olduğumu
Kuzeye düştü yolum
Akşam olmuş oysa
Geceye yakın bir zaman


Nehir suyu ihanet etmiş yatağına
Bulanık akıyor mavi
Özgürlüğün bedeli yalnızlıksa
Ödüyorum bak sadığım borcuma


Tez ölmeyeceğim biliyorum
Henüz gömülecek kötüler var dünyada


Hadi git şimdi
Ardından bakacak gözlerim olsun
Şiir yaz baharı getiren erik ağacında
Çağla gelsin peşinden tatlansın yüreğim
Kış erken gelecek nasıl olsa


Derenin kıyısı ağacın yaprağında gözlerin
Sonrası deniz
Yine mavi dalgalar yetim kalacak
Kıyıya vuracak hüzün


Şimdilik kayalar gölge
Güneş deniz feneri
Sıkboğaz dakikalar soluk
Bozulmuş bağlar üzümler koruk
Uzun uzadıya bir hikaye işte...