4
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1477
Okunma
Bir yatak içinde
İki yabancı ülkeydiler
Gözyaşları
Sessiz çöl fırtınasıydı
Ve yaşam yoksullarıydı
Kader örgülü bir evde
Kemirgen zaman örsünde
Ne aşk yaşadılar
Ne de ucubeler kentinde
Hayat!
Bitmiş değildiler
Çünkü hiç yaşamadılar ki
Onlardan çoğalanlar
Boylarını geçerken
“Onlar biz olduk biz hala iki yabancı çocuk”
Derken
Hayattan kaybolmuşlardı!
Yaşlandılar baharsız;
Hiç bahar yaşamadılar ki
Gri bahara düşen iki yapraktılar.
Bir hapis hücresinde
İki kişiydiler
Sesleri birbirine yabancı
Birbirlerine iki düşmandı
Kaç yalan geçti aralarında
Oysa her yalan bir gerçekti…
Bu şiir,
Yabancı beraberlikler yaşayan
Herkese
2012/
"Deliler mükemmel dava konularıdır. Konuşurlar ama kimse dinlemez.”
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz