Anlamıyor ne sıcaktan, serinden
Kolum kırıp içi boş bir yen geçer
Her akşam gönlümün orta yerinden
Acı ıslığıyla bir tiren geçer

Sonsuza dek açar ağzını dağlar
Gelince sağnaklar bir demde içer
Künde yemiş gibi sarsılır çağlar
Akibet hayr olmaz adem de geçer

Birikir içimde korkular bir bir
Her ıslıkta bir yön ansızın göçer
Gök mü yere, yer mi göğe kabirdir
Kim kimi omuzlar, kim, kimde geçer

Dümensiz, duraksız nereye böyle
Kimliksiz gelene kim kapı açar
Marifet bu; dilsiz, dudaksız söyle
Bur dan ancak aşkın kitabı geçer

Kimi okur, kimi atar okunu
Herkes aldığınca başlara saçar
Merak etme alıyorum kokunu
Mührü Süleyman’ım taşlara geçer

Her faniden mutlak kalacak bir iz
Yalnız kanadıyla kuşlar mı uçar
Biz bir hakikatin gölgeleriyiz
Kanat şakırtımız gökleri geçer



Hayrettin YAZICI