Artık limon sürmüyor delikanlılar saçlarına
Ceplerinde ayna taşımıyorlar
Yağmurlarda ıslanma pahasına, kimsenin evinin önünden geçmiyorlar
En anlamsız saatlerde
Dillerine değen bilmedikleri türküleri mırıldanmıyorlar artık
Zamana meydan okurcasına ayakta değiller
Gecenin bir yarısında
Bir masumluk yok artık susuşlarında
En çok yaşlarından önce büyümüşlükleri kalmış
Anlamsız bakışlarında
Düşlerinden arınmış uykular sabahları erkenden uyandırmıyor onları
Öylesine akıllarına kimseler gelmiyor artık, içlerini sızlatan
Bir yenik şehrin türküsü gibi adımları
Ağır aksak
Ve sözler askıya alınmış
Bir portmanto şimdi bedenlerinde
Bir hâki hayal olmuş terennümleri dillerinden düşürmüşler
Ağrıyan yanlarından sadece bir yaranın kabuğu
İç ceplerinde
Bakıp bakıp iyileştiriyorlar
Sağlam yanlarını
Hayatın tam gözünün içine düşüyor artık bakışları
Cesaret gelmiş yüzleri
Yükünü boşlatmış kalp dinginliğinde
Göğünden kar düşmüş bir ulu zirve alınları
Serin serin esen en bıçkın ruzigarlar bir eşlik şimdi
Manalı ıslıklarına
Terli alın kıvrımlarını soğuk sular durultmuyor
Göğüs gerisinde yürekler
İnşirahın ellerine bırakılmışlıklarıyla
Teheccüd eylemini zikrediyor alınlar
Virt edinilmiş bayağı kelamlar düşüyor ağır ağır
Semi’allahu limen hamideh kıvamında
Ve vakit sarılmış ömürlerine
Pimini geri takmış el bombası duruşuyla
Ağır ağır terennüm ediyor yitik türküleri
Dillerinden ötelerde.

Mehmet Deveci