.....................................................................................

Ela Gözlü Nazlı Yari


Ela gözlü nazlı yari
Görem dedim göremedim
Boş kalmıştır kavil yeri
Varam dedim varamadım

Gönlümün gülü nerede
Engeller durmaz arada
Emine’yle ben murada
Erem dedim eremedim

Şeker kaymak tatlı dili
Kınalamış nazik eli
Koynundaki gonca gülü
Derem dedim deremedim

Arzu da yaktı Kamber’i
N’olur biraz gelsin beri
Feleğin çelik çemberi
Kıram dedim kıramadım

Şahinim yok çıkam ava
Ne yaptımsa aldım hava
Kuşlar gibi ben bir yuva
Kuram dedim kuramadım

Derdin nedir bana anlat
Ben kimlere edem minnet
Dediler ki bağın cennet
Girem dedim giremedim

Nazlı yari getirip de
Yanı yana oturup da
Kollarıma yatırıp da
Saram dedim saramadım

Yükün aldı yine kervan
Gönül sen de boşa kıvran
Emine’yle dem-i devran
Sürem dedim süremedim

Uzak bir menzile vardım
Hem ağladım hemi durdum
Karışık bir rüya gördüm
Yoram dedim yoramadım

Mehmet Ali esas adım
Ferrahi’yi pirle kodum
Gurbet elden gelmem dedim
Duram dedim duramadım



Aşık Ferrahi



1934 - 22 Nisan 1969. Ceyhan’ın Kıvrıklı köyünde doğdu. Asıl adı Mehmet Ali Ergat’tır. Babası, ailesiyle birlikte Eruh’tan Ceyhan’a göçtü. Orada evlendi ve 3 çocuğu oldu. Ferrahi 3 kardeşin en büyüğüydü. Daha bebekken anababasını yitirdi.

8 yaşında dek dayısının yanında kaldıktan sonra ırgatlık yapan Ferrahi 12 yaşında rüyasında gördüğü kıza aşık olup şiir yazmaya başladı.

1954 yılında askere gittiğinde tüberküloza yakalandı. İyileşmesi için köyüne yollandı. Ancak iyileşemediğinden dolayı bir daha geri dönemedi. Bu hastalığını gırtlağını zedelediğinden sesini yitirdi ve türkülerini söyleyemez oldu. Sonraki yıllarda o çaldı, kızı Emine ise Ferrahi’nin türkülerini söyledi. Belki kendi yaşamı, belki çevresinden dolayı şiirlerinde hüzün ağırlıklı bir konu oldu.

Yaşamı ve şiirleri üzerine 1961-1997 yılları arasında çeşitli araştırmacılar tarafından, »Ceyhanlı Halk Şairi Ferrahi’nin Seçme Şiirleri», »Ceyhanlı Aşık Ferrahi’nin Öğütleri ve Milli Şiirleri«, »Dost Gülleri-Aşık Ferrahi’den Deyişler« ve ölümünden sonra »Aşık Ferrahi, Şiir ve Türkülerinden Bir Demet» ve »Ceyhanlı Aşık Ferrahi« adlı kitaplar yayımlandı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi

--------------------------------------------------------------------------------
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-329-)(-)(-)(

Bir gün olsun yâr hatrını
Soram dedim soramadım
Söz deyipte ben sözümde
Duram dedim duramadım

Mutlu geçen hülyaları
Yanıp sönen mahyaları
Gördüğüm düş,rüyaları
Yoram dedim yoramadım

Dertli akan derelerin
Giyindiğin karaların
Kanayan şu yaraların
Saram dedim saramadım

Nüksediyor yara tekrar
Deli yürek ise tekler
Eller gibi sözle ikrar
Verem dedim veremedim

Giremedim konağına
Hem evine düneğine
Yanağımı yanağına
Sürem dedim süremedim

Dinermi didemde seyyal
Göl doldu şimdi de dayal
Geleceğim senle hayal
Kuram dedim kuramadım

Vazgeçmişim hepisinden
Baktım gözün hapisinden
Bir gün gönül kapısından
Girem dedim giremedim

Sen orada ben burada
İki dere bir arada
Güzel seninle murada
Erem dedim eremedim

Her zamanda duydum hicap
Tutmadıkı mizan nisap
Gönül gelip senden hesap
Soram dedim soramadım

Lüzumsuzum yoncaları
Dinmez yürek sancıları
Gülizarda goncaları
Derem dedim deremedim

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz