0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
606
Okunma
Bahar yeşiliydi ufkumun ötesindeki filizleri.
Şaşkınlaşırdı umutlarımla geleceğin gelecekleri.
Küçük ışıklarla bile kovardım karanlıkları.
Yarıştırırdım kardeşlik ile tüm insanları.
Yok ederdim. Yoksulluk ile cehaleti var olmaza.
Yeniden şekillendirirdim dünyayı. Cennetçe sonsuza.
Erdikçe aklım yavaş, yavaş yaşadığımız zamana.
Öğrendim ki, dünya şekil verir keyfince insana.
5.0
100% (1)
