17
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
2583
Okunma
harcınla kardığım geceden geçerken yolum
karanlığın bozgununa uğruyor günüm
/başı görünmeyen baharı
nasıl doğursun ki mevsim?/
kendini karanlığa gömen
duymak istemez gündüzün dilini
tecritinde geçer gider ışık onu
nasıl anlatır halini
ve nasıl anlayabilir aydınlığa koşanlar bunu?
tırnaklarını söküyorlar gökyüzünün
dayanıyor/ acının da bir vakti var
ağla ağlayabildiğince gözüm
sızacak birazdan bulutlar güneşle
geçmiş zaman öykülerine karışacak şimdiki zaman
poyrazın ağzındaki buz siluetim
suretine dönecek yeniden
kül kaldığında darası
ancak geçermiş ayrılık hâli
ve o zaman, yeniden var edebilirsin kendini
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı,şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir