34
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
2013
Okunma

/ya avcısındır ya kurban
gerçeği bu dünyanın/
geçmiş zamandan bulandığın
karanlığın ağzında beklerken ölümü
kör düğümlerini çözer sandığın
sanrın/ bal damlayan yalancı hayâle kanmaktı
oysa tutunmak için sarıldığın, sarmaşıktı aşk
taze sabahlara uyandıracaktı seni
aydınlığa yürüyecektin yeniden
ters yöndeydi güneş
gölgelere aldandın
aşağılara çekildin yeniden
uzandıkça göğe doğru gölgede bıraktı
ve sıktı boğazını sarmaşığın
bilseydin bağlanır mıydın?
kime verdinse elini, onda kaldı kolun
giden gitti
gözlerine gecenin kara sürmesini bırakarak
kar yağdırdılar toprağına
her seferinde kendinden azaldın hep
yalnızca, bir huzur kuytusu diliyordun oysa
bildin hep bildin/ aldandın!
hayra çıkmayacak bir yol düşmüştü payına yine…
beynini istilâ eden zulümle
boğazına takılı kaldı aldanışın
kusmuyor kendini
dar gökyüzünde karanlık yıldızın
kimseler görmüyor seni
hayâl meyâl yaşayacaksın bundan sonra
bedelinde unutarak kendini
sarı zamanın sayfalarında kalacaksın
kaybolan gölgeler gibi…
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı,şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.