............................................................................


Seslendim


Gençlik elden gitti halım çok yaman
Perişan düşmüşüm ala seslendim
Garip bülbül gibi düştüm figana
Virane bahçede güle seslendim

Bendimi yıktım da çıktım Sahraya
Yar cemalin benzer güneşe aya
Ben yanmışım bir sarışın Leyla’ya
Mecnuni misali çöle seslendim

Fazıli cihanda gülmedi yüzüm
Beni bırakmıyor bu kara yazım
Bana karalıdır baharım yazım
Suları çekilmiş göle seslendim


Karslı Fazıli


1950-1986. Kağızman’ın Yalnızağaç Köyünde doğdu. Asıl adı Fazıl Gültekin’dir. İlkokulu köyünde okudu.

Köylerine gelip giden aşıklardan geleneği ve halk şiirini öğrendi. Şiiri ve bağlama çalmayı küçük yaşlarda öğrenmeye başladı.

Yöresindeki birçok aşıkla karşılaşan ve bu konudaki bilgisini pekiştiren Fazıli, aynı zamanda çeşitli bölgelerde şenlik ve yarışmalara katıldı. Bir süre Türkiye dışında da yaşadıktan sonra Türkiye’ye geri döndü ve İzmir’e yerleşti.

Aşıklık geleneğinde hemen her konuda örnekler veren Karslı Fazıli, Bugüne dek birkaç albüm hazırladı.

İzmir’de öldü ve orada toprağa verildi.

KAYNAK:© BeKa Sitesi

--------------------------------------------------------------------------------
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-327-)(-)(-)(

Gözleri sürmeli bir nazlı ceren
Böylesi bir güzel kula seslendim
Selam verdiğimi olmadı gören
Sanki ona değil yele seslendim

Böylesi güzeldi dileğim Hâk’tan
Benim için san ki inmişti gökten
Nasılda yürüyor salınaraktan
Düşmesin diye de yola seslendim

Bu nasıl endamdır, nasıl edadır
Büylesi ahu’ya canlar fedadır
o nasıl bir sestir,nasıl sadadır
Övmesi için de dile seslendim

Kırmızı gül gibi rengine doymuş
Onunda ben gibi sevdiği buymuş
O,Gülen lebine ne güzel uymuş
Gelincik dalında al’a seslendim

İster sevin gönül ister isen uç
Severdim yine de olsa idi suç
Sım sıkı tutmuş ya bırakır mı hiç
İnce belin saran kola seslendim

Gahi bentler yıkıp gahi taşarken
Kızıl kum çölüne yağmur düşerken
Akdenize hiç durmadan koşarken
Yürekte çağlayan Nil’e seslendim

Lüzumsuz hep ister gönüldür buya
Hep kendin beğenir haklıdır güya
O şeyda bülbülü burakma diye
Bülbülün konduğu dala seslendim

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz