Kasırgada savruldum kuru bir yaprak gibi
İçimdeki sevdanın yazılır mı güncesi
Yağmura hasret kaldım susamış toprak gibi
Yaşamım anlamsızdı yoktu senden öncesi


Sensiz doğmuyor güneş, güneş karanlığa eş
Ey benim kara yazım seni kim silebilir
Şimal yıldızım kayıp bulamıyorum yöndeş
Yüreğim yanıyor yar söyle kim bilebilir


Düşlerim de bulandı serime iniyor sis
Dudaklarım kurudu titriyor bak dizlerim
Nefesim durdu sanki ciğeri sarınca is
Eskimiş kaldırımda soldu bütün izlerim


Saçıma aklar yağdı dalıma vurdu ayaz
Bakışlarım donuyor sustu dilim şimdi lal
Avuçlarım semada sevdamadır bu niyaz
Kayboldu siluetin diyemedim sana kal


Bilirim bu feryatlar başlangıcıdır sonun
Gitmenle durdu zaman gideceksen hadi git
İçimden sökemezler tüm duygularım onun
Yokluğun zaten ölüm yüreğimi alda git




Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ